ارزیابی میزان و توزیع مکانی تغذیه سطحی در آبخوان های کارستی با استفاده از gis و سنجش از دور : مطالعه موردی تاقدیس پابده

در کلیه مطالعات آب زیرزمینی چه در محیطهای کارستی و چه غیر کارستی، برآورد بیلان آبی ضرورتی بی-بدیل و پایه¬ی انجام تحقیقات مختلف است. بنابراین تعیین دقیق میزان نفوذ در آبخوان¬ها لازمه¬ی برآورد بیلان است. به این منظور تاکنون روشهای زیادی استفاده شده اند که بیشتر آنها برای آبخوانهای آبرفتی طراحی گشته اند اما از آنجا که منابع آب کارستی امروزه به عنوان مهمترین منابع آب شیرین در جهان شناخته شده اند، بررسی این گونه آبخوانها اهمیت زیادی دارد و در مطالعه آن¬ها باید از روشهای خاصی که دربرگیرنده¬ی کلیه شرایط محیطی است، بهره جست. از این رو، در این تحقیق متوسط تغذیه سالانه ( به عنوان درصدی از بارش ) بر اساس متغیرهایی مثل ارتفاع، شیب، لیتولوژی، شرایط ساختمانی، پوشش گیاهی و نوع خاک ( روش karstlop ) در آبخوان کارستی تاقدیس پابده تعیین می¬شود. منطقه مورد مطالعه، تاقدیس پابده در km150 شمال شرق اهواز و km30 شرق شهر لالی واقع شده است. این تاقدیس توسط تنگ بابااحمد به طور عرضی کاملا برش خورده و شامل دو آبخوان کارستی ادیو و گریوه است. روش karstlop روشی برای بدست آوردن توزیع مکانی تغذیه و بیان آن به صورت درصدی از بارش می¬باشد. در این مدل از هشت لایه¬ی اطلاعاتی (کارستی شدگی، شرایط اتمسفری، رواناب، شیب، شرایط ساختمانی، لیتولوژی، لایه پوشاننده آهک(نوع خاک) و پوشش گیاهی) به صورت لایه ها¬ی رستری ایجاد می¬شود. سازند آسماری که سازند کارستی تاقدیس پابده می¬باشد، دارای تغذیه¬ی بالایی است. حداقل نرخ تغذیه در این سازند 38 درصد از بارش و حداکثر نرخ آن 62 درصد برآورد شده است. همچنین در محور تاقدیس به علت پهن¬شدگی، شیب کم و دارا بودن بیشترین ارتفاع، میزان تغذیه زیاد دیده می شود.